Ralf: ‘Willen’ en niet ‘moeten’
Ralf | Werkplein Roosendaal
“Wanneer mensen zelf keuzes kunnen en durven maken, staan zij echt achter hun keuzes en dragen ze die. Daar geloof ik in. Dan is het ‘willen’ en niet ‘moeten’. Als ik kan stimuleren dat kandidaten zelf gaan uitpluizen wat hun mogelijkheden zijn en zelf de regie pakken, daar word ik blij van.” Ralf Maas vindt zijn werk als werkbemiddelaar bij het Werkplein het mooiste dat er is.
‘Onderzoek wat je nodig hebt’
Die eigen regie is heel belangrijk. Ralf: “Een traject uitzetten en tegen een kandidaat zeggen ‘dit ga je doen’ werkt niet. Het gaat veel beter als je met elkaar een plan maakt en iemand zelf ideeën kan aandragen. En dat je samen denkt in mogelijkheden.”
“Ik had een kandidaat die een droom had, hij wilde vrachtwagenchauffeur worden. Maar hij dacht dat hij daar te oud voor was. Ik zag hem glunderen toen hij over zijn droom vertelde. Ik vroeg ‘heb je weleens onderzocht wat je ervoor nodig hebt’. Dat was niet zo, hij is dat toen gaan doen. Hij is gestart als taxichauffeur in groepsvervoer en werkt nu als vrachtwagenchauffeur.”
De tijd nemen
Vertrouwen is de basis voor een goed contact. “Zodra er vertrouwen is gaan mensen meer vertellen. Mensen mogen ‘nee’ zeggen op werk. Ik ga dan het gesprek aan. Wat zit er achter dat ‘nee’ zeggen. Is het angst, is het niet leuk? Zijn mensen bang dat ze gekort worden als ze iets verkeerds zeggen? Ik steek tijd in dat gesprek. Dan kan het daarna bij een werkgever alleen maar beter gaan.”
‘Stel check-vragen’
Er is nog iets dat hij wil noemen: “Niet alles wat je denkt is waar. Ik bedoel, iedereen heeft de neiging om in te vullen wat een ander denkt. Op het moment dat we elkaar zien, hebben we vaak direct een mening over de ander. Ga je op basis van die mening in gesprek, dan sta je gelijk 8-0 achter. Vertrouwen komt steeds moeilijker. Stel checkvragen, dat doen we nog te weinig. Is een gesprek klaar, bedenk dan nog eens minimaal twee vragen. Begrijp ik echt goed wat die ander heeft gezegd?”
Een haakje naar eigen regie
Ralf werkte eerst voor werkgevers. Door zijn werk voor inwoners kwam hij er pas echt achter wat er allemaal kan spelen. “Iedereen kan in de bijstand belanden. Een kandidaat werkte aan miljoenenprojecten voor een internationaal bedrijf. Hij kwam in de bijstand, durfde het aan niemand te vertellen, verloor zijn zelfvertrouwen en raakte overspannen. Hij begon in een gesprek met mij weer te lachen toen hij praatte over zijn jarenlange ervaring. In zijn ervaring zagen we een kans, namelijk het overdragen van kennis. Hij is gastcolleges gaan geven en vanaf dat punt ging de weg voor hem weer omhoog.”
“Zie je in een gesprek iemand glimlachen, zoom daar op in. Daar vind je samen een haakje waardoor iemand zelf weer de regie kan pakken.”